Αλησμονώ και χαίρομαι
Το τραγούδι Αλησμονώ και χαίρομαι είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα των μοναδικών πολυφωνικών τραγουδιών στον ελληνικό χώρο, μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες φόρμες στο παγκόσμιο ρεπερτόριο της λαϊκής πολυφωνικής μουσικής. Ηχογραφήθηκε το 1983 στο Παρίσι, έχει προέλευση από την Ήπειρο και είναι τραγούδι με θέμα τη ξενιτιά. Η συγκεκριμένη εκτέλεση είναι από το δίσκο “Τραγούδια της ξενιτιάς” με συντελεστές παραγωγής την Δόμνα Σαμίου και τον Λάμπρο Λιάβα. Η Δόμνα Σαμίου συμπράττει μουσικά με το πολυφωνικό συγκρότημα Πωγωνιού.
Στοίχοι:
«Αλησμονώ και χαίρομαι, θυμιούμαι και λυπιούμαι,
θυμήθηκα την ξενιτιά και θέλω να πααίνω.
Σήκω, μάνα μ’, και ζύμωσε καθάριο παξιμάδι».
Με πόνους βάζει το νερό, με δάκρυα το ζυμώνει
και με πολύ παράπονο βάζει φωτιά στο φούρνο.
«Άργησε, φούρνε, να καείς και συ, ψωμί, να γένεις,
για να περάσει ο κερατζής* κι ο γιος μου ν’ απομείνει».