Αν υπήρχε μια φωνή ικανή να χωρέσει την απόλυτη, σχεδόν υπαρξιακή, ένταση μιας ομολογίας όπως το «Σ’ αγαπώ», αυτή ήταν αναμφίβολα της Τζέννυς Βάνου. Η «Μεγάλη Κυρία» του ελληνικού τραγουδιού, με τη μοναδική τεχνική και την αριστοκρατική της έκφραση, βρήκε σε αυτό το κομμάτι την οριστική της καλλιτεχνική ταυτότητα. Το τραγούδι δεν είναι απλώς μια τρυφερή μπαλάντα· είναι μια δραματική διακήρυξη, ένας σεισμός συναισθημάτων που κλιμακώνεται μεγαλειωδώς. Η Βάνου δεν ψιθυρίζει τον έρωτά της, αλλά τον διακηρύσσει με όλη τη δύναμη της τεράστιας φωνητικής της γκάμας, μετατρέποντας την ερωτική εξάρτηση («αν σε χάσω, θα χαθώ») σε έναν μεγαλοπρεπή ύμνο. Είναι η ερμηνεία που σφράγισε την καριέρα της, καθορίζοντας τι σημαίνει «απόλυτο πάθος» στο ελληνικό πεντάγραμμο.

Στίχοι

Ο ήλιος βγαίνει μεσ’ τα μάτια σου
λάμπουν στα μάτια σου τ’ αστέρια
και μεσ’ τα χέρια μου τα χέρια σου
δυο τρομαγμένα περιστέρια
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ
η αγάπη αυτή με πεθαίνει
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ
η αγάπη αυτή μ’ ανασταίνει
Η νύκτα έρχεται στο βλέμμα σου
στα βλέφαρά σου η μέρα γέρνει
μια λέξη σου μου δίνει τη ζωή
μια σου λέξη μου την παίρνει
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ
η αγάπη αυτή με πεθαίνει
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ
η αγάπη αυτή μ’ ανασταίνει