Τα Δειλινά
Το τραγούδι “Τα Δειλινά” ερμηνεύει η Βίκυ Μοσχολιού και είναι σύνθεση του Γιώργου Ζαμπέτα με στίχους του Χαράλαμπου Βασιλειάδη.
Λίγα Λόγια για το Τραγούδι
Το “Τα Δειλινά” είναι ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της ελληνικής μουσικής σκηνής, που πρωτοεκτελέστηκε από τον Γιάννη Πουλόπουλο το 1965. Πιο γνωστή εκτέλεση όμως είναι με τη Βίκυ Μοσχολιού το 1977. Οι στίχοι του Χαράλαμπου Βασιλειάδη εκφράζουν τη μελαγχολία και την απώλεια, καθώς περιγράφουν την αναζήτηση ενός χαμένου έρωτα και την αίσθηση της μοναξιάς που προκαλεί η απουσία του
αγαπημένου προσώπου.
ΣΤΙΧΟΙ:
Έφυγες και πήγες μακριά,
σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά,
σβήσαν απ’ τα χείλη τα τραγούδια,
γύρω μαραθήκαν τα λουλούδια.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά,
σβήσαν απ’ τα χείλη τα τραγούδια,
γύρω μαραθήκαν τα λουλούδια.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
Στους μεγάλους δρόμους περπατώ,
με το βλέμμα μου σ’ αναζητώ,
λες κι αντιλαλούν τα βήματά σου
και ο πόνος με τραβάει κοντά σου.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
με το βλέμμα μου σ’ αναζητώ,
λες κι αντιλαλούν τα βήματά σου
και ο πόνος με τραβάει κοντά σου.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
Στα κλαδιά σωπαίνουν τα πουλιά,
έρημη η παλιά μας η φωλιά,
φύτρωσε στην πόρτα μας χορτάρι,
απ’ τα χέρια μου σ’ έχουνε πάρει.
Μα τα δειλινά,
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.